باشگاه خبرنگاران جوان - لیونل مسی در جریان یک تور بزرگ به هند سفر کرده و در رویداد‌هایی در کلکته، حیدرآباد و مومبای (بمبئی) شرکت کرده که این رویداد‌ها حواشی خبری زیادی در برداشته، اما صرف این اتفاق دوباره لیونل مسی را به عنوان یک سلبریتی در صدر اخبار فوتبالی دنیا قرار داده و بسیاری مشتاق هستند بدانند که سبک زندگی او چگونه است که همچنان در ۳۸ سالگی به عنوان منجی تیم ملی آرژانتین شناخته می‌شود.

او تنها بازیکن تاریخ فوتبال است که شش بار فاتح عنوان بهترین بازیکن سال فیفا، ۸ بار برنده توپ طلا و ۶ بار برنده کفش طلای اروپا شده و در طول دوران حرفه‌ای‌اش، بیش از ۷۶۰ گل به ثمر رسانده و ۳۳۰ پاس گل انجام داده است.

اما آنچه هواداران این اسطوره از خود می‌پرسند این است که چگونه بدن او برای مدت طولانی با خواسته‌های دشوار فوتبالی کنار آمده است. پاسخ در نظم و انضباط و نه فقط ژنتیک نهفته است. البته از ابتدا وی زندگی چندان منظم و سلامتی نداشت و با گذشت زمان، مسی آنچه را که می‌خورد، نحوه تمرین و نحوه بهبودی خود را تنظیم کرد. این تغییرات از بدن او محافظت کرد، آسیب‌ها را کاهش داد و سرعت او را افزایش داد.

مسی در اوایل دوران حرفه‌ای‌اش، بدون فکر زیاد غذا می‌خورد. تنقلات شیرین، نوشیدنی‌های گازدار، پیتزا و گوشت قرمز از خوراکی‌های رایج در رژیم غذایی او بودند. با گذشت زمان، بدن او واکنش بدی نشان داد. مسی در طول مسابقات با حالت تهوع مواجه می‌شد و حتی استفراغ می‌کرد. این یک زنگ خطر برای وی بود.

اما او بالاخره راه حل فائق آمدن بر این عوارض را پیدا کرد. حدود سال ۲۰۱۴، مسی شروع به همکاری با جولیانو پوزر، متخصص تغذیه ایتالیایی، کرد. هدف ساده بود: کاهش التهاب و کمک به بهبودی سریع‌تر عضلات. مسی اغلب می‌گفت غذایی که در ۱۸ سالگی تحمل می‌شود، در ۲۷ سالگی همان اثر را ندارد. این دیدگاه اساس حفظ تناسب اندام او به مدت طولانی شد.

رژیم غذایی مسی فانتزی نیست، اما کنترل شده است. رویکرد پوزر بر ۵ رکن تمرکز دارد: آب، روغن زیتون، غلات کامل، میوه‌ها و سبزیجات. آجیل و دانه‌ها نیز نقش کلیدی در رژیم غذایی این متخصص ایتالیایی دارند. آنچه که از رژیم غذایی او حذف نمی‌شود نیز به همان اندازه مهم است. مسی از شکر، آرد تصفیه شده، کربوهیدرات‌های فرآوری شده، نوشیدنی‌های گازدار و غذا‌های ناسالم اجتناب می‌کند. پوزر زمانی شکر را مضرترین چیز برای عضلات توصیف کرد. قطع مصرف آن به مسی کمک کرد تا آسیب‌ها و مشکلات معده را کاهش دهد.

مصرف گوشت در این رژیم غذایی محدود است، نه اینکه کاملا حذف شود. پروتئین از ماهی، مرغ و شیک‌های پروتئینی تأمین می‌شود. گزارش‌ها مبنی بر گیاهخوار بودن کامل مسی هرگز تأیید نشد. آنچه واضح است این است که غذا‌های گیاهی بر غذا‌های دیگر در بشقاب او غلبه دارند.

مسی با آمادگی برای مسابقه مانند یک علم برخورد می‌کند. حدود ۱۰ روز قبل از مسابقه، کربوهیدرات‌ها کاهش می‌یابند. در این مرحله، او به ۳ شیک پروتئین روزانه و هیدراتاسیون مداوم متکی است. ۵ روز قبل از بازی، سوپ سبزیجات با ادویه‌هایی مانند زردچوبه، زنجبیل و گشنیز به رژیم غذایی روزانه وی اضافه می‌شود. این مواد به گردش خون و ریکاوری کمک می‌کنند. یک روز قبل از شروع بازی، وعده‌های غذایی سبک‌تر و متمرکزتر می‌شوند. ماهی یا مرغ با سیب‌زمینی آب‌پز، سبزیجات و میوه‌ها در مرکز توجه قرار می‌گیرند.

حدود ۹۰ دقیقه قبل از بازی، مسی میوه‌های فصلی مانند موز یا سیب می‌خورد. این کار انرژی سریع را بدون ایجاد مشکل در هضم فراهم می‌کند.

مسی کاملا از نوشابه‌های گازدار اجتناب می‌کند. در عوض، او «یربا ماته» (Yerba Maté)، یک نوشیدنی سنتی آمریکای جنوبی را که مانند چای سبز است، می‌نوشد. این نوشیدنی کافئین بدون قند زیاد دارد و به هوشیاری کمک می‌کند. او اغلب قبل از تمرین یا مسابقات در حال نوشیدن آن دیده می‌شود. مسابقات فوتبال می‌توانند بیش از دو ساعت با احتساب وقت اضافه و پنالتی طول بکشند؛ بنابراین مسی مصرف آب قبل، حین و بعد از بازی‌ها را بالا نگه می‌دارد. این عادت از استقامت و عملکرد عضلات پشتیبانی می‌کند.

حرکات کششی یکی از عادت‌های دست کم گرفته شده، است که تمرین مسی را تعریف می‌کند. در طول دوران حضور در بارسلونا، گزارش‌ها حاکی از آن بود که او روزانه تا یک ساعت قبل از فعالیت شدید بدنی، حرکات کششی انجام می‌داد. این حرکات تمرکز، عضلات را انعطاف‌پذیر نگه می‌دارد و خطر آسیب‌دیدگی را کاهش می‌دهد. او در زمان تمرینات باشگاهی از بلند کردن اجسام سنگین اجتناب می‌کند. تمرینات قدرتی از وزنه‌های سبک و حرکات وزن بدن استفاده می‌کنند. اسکات، لانژ، پل باسن و تمرینات عضلات مرکزی بدن، ثبات را افزایش می‌دهند، نه حجم بدن. این برای فوتبالیستی که به تعادل و کنترل وابسته است، مناسب است. تمرینات استقامتی همچنان برای مسی پایه هستند. دویدن روی تردمیل، دویدن آهسته و دوچرخه‌سواری به او کمک می‌کند تا در طول ۹۰ دقیقه بازی فوتبال با شدت بالا دوام بیاورد.

جادوی واقعی مسی در کنترل سرعت نهفته است، نه دویدن خام. تمرینات او سرعت را به کار‌های خطی و چند وجهی و جهتی تقسیم می‌کند. تمرینات سرعت خطی شامل دویدن‌های کوتاه، پرش از روی مانع و تمرینات دیوار شتاب است. این تمرینات، حرکات انفجاری سریع را در فواصل کوتاه بهبود می‌بخشند. هر جلسه با سرد کردن و آبرسانی به پایان می‌رسد. ریکاوری به عنوان تمرین در نظر گرفته می‌شود، نه استراحت.

منبع: همشهری آنلاین

بیماریِ «بی‌صدا» که کبدتان را می‌خورد؛ علائمی که باید جدی بگیرید