خبرگزاری مهر، گروه بین‌الملل - آذر مهدوان: در حالی که جنگ و محاصره غزه وارد مرحله‌ای فرسایشی و فاجعه‌بار شده، هم‌زمان با تظاهرت گسترده ضدصهیونیستی در نقاط مختلف جهان، موج تازه‌ای از مقاومت مدنی دریایی علیه رژیم صهیونیستی و در دفاع از غزه شکل گرفته است.

کمتر از دو ماه پس از توقیف کشتی «مادلین»، این بار کشتیِ صیادی و ۱۸ متری «حنظله»، از بندر سیراکوزا در سیسیل ایتالیا راهی آب‌های مدیترانه شده تا محاصره غزه را به چالش بکشد. این کشتی بخشی از مجموعه «ناوگان آزادی» است و ۱۵ فعال و حامی فلسطین از کشورهای مختلف از جمله چهره‌هایی از پارلمان اروپا و فرانسه، پزشکان داوطلب، روزنامه‌نگاران مستقل و کنشگران کارزارهای مردمی، سرنشین آن خواهند بود. فضای داخلی کشتی نیز با کمک‌های نمادین بشردوستانه (دارو، اقلام سبک و پیام‌های همبستگی) پر شده است.

نام کشتی به افتخار «حنظله» – شخصیت جاودانه خلق‌شده توسط «ناجی العلی» شهید کاریکاتوریست فلسطینی – انتخاب شده؛ کودکی که در تصویرش پشت بی‌عدالتی‌های جهان کرده، حالا همین نماد، بر عرشه‌ای واقعی، خطاب به افکار عمومی جهان می‌گوید: غزه تنها نیست.

خبرنگار مهر با «شعیب اردو» فعال حقوق بشر و یکی از سرنشینان کشتی «مادلین» و «حنظله» گفتگوی تصویری انجام داده است. این حامی فلسطین که از محل پهلوگیری کشتی حنظفه مصاحبه می‌کند، از مسیر حرکت، ترکیب سرنشینان، خطرات دریا، تجربه توقیف «مادلین»، و اینکه چرا با وجود تهدید رژیم صهیونیستی «راه دیگری جز اقدام نمانده» سخن می‌گوید. متن کامل این گفتگو در ادامه می‌آید.

شما الان کنار کشتی هستید، درسته؟

بله.

ممکن است کشتی را به ما نشان بدهید؟

البته. البته وقتی مردم محلی اینجا آمدند، بچه‌ها و دیگران چیزهایی روی کشتی کشیدند. ما در ابتدا آن را سفید کرده بودیم.

چیزهایی؟ یعنی چه چیزهایی؟ منظورم این است که چیزی بی‌احترامی‌آمیز بوده؟

نه نه، بی‌احترامی نبوده. برای نشان دادن محبتشان این کار را کردند.

متوجه شدم. بفرمایید. این کشتی از کجا حرکت کرده؟ الان کجاست؟ چه زمانی به طور رسمی عازم غزه خواهد شد؟ لطفاً این موارد را برایمان شرح دهید.

ببخشید، بخش آخر را متوجه نشدم، می‌شود تکرار کنید؟

اطلاعاتی درباره کشتی بدهید. از کجا راه افتاده، الان کجاست و کی به سمت غزه به‌صورت رسمی حرکت می‌کند؟

کشتی از شهر کاتانیا در سیسیل (ایتالیا) حرکت کرده. بعد به سیراکوزا رفته که بینشان فقط چند ساعت فاصله است.

در آنجا آخرین آمادگی‌ها انجام شد و با یک مراسم بدرقه کوچک از طرف مردم محلی، به گالیپولی (شهری دیگر در ایتالیا) آمد. کشتی برای تکمیل آخرین نواقص چند روزی در اینجا خواهد ماند. و بعد از آن، بدون توقف در هیچ جای دیگر، مستقیماً به سمت غزه حرکت خواهد کرد، ان‌شاءالله.

حرکت اولیه‌اش در واقع از سال گذشته بود، اما چون موتور آن خراب شد، در ایتالیا ماند. در اصل قرار بود بنادر مختلف اروپا را بگردد و بعد به سمت غزه برود. اما به خاطر نقص فنی، در ایتالیا متوقف شد. با این حال، بیشتر بنادر اروپایی را دیده است.

چه کسانی در این کشتی حضور خواهند داشت؟

کاپیتان و خدمه داریم، علاوه بر آن‌ها، دو نفر از پارلمان اتحادیه اروپا و پارلمان فرانسه حضور دارند. جیکوب برگر از آمریکا، که یک اینفلوئنسر است، همراه ماست. همچنین چند نفر دیگر از آمریکا، هوویدا عراف و از کمپین آلمان با ما هستند. شاید سرجیو هم بیاید. چون مهندس است و ممکن است به او نیاز داشته باشیم، اما هنوز قطعی نیست. یعنی تیم به طور کلی مشخص است، ولی هنوز صد درصد نهایی نشده. فرانک رومرو از فرانسه هم حضور دارد.

در مورد کمک‌ها: اینجا دو تا جعبه بیرون گذاشتیم، ولی تعدادشان کم است. در واقع بیشتر اقلام را داخل کشتی جاسازی کردیم. اتاق جلویی، پایین کشتی، و تقریباً یک طرف کامل کشتی پر از کمک‌های بشردوستانه است. مثل گذشته، هر فضایی که پیدا می‌کنیم با کمک‌ها پر می‌کنیم.

خیلی خوب. یک سؤال دیگر دارم. آقای شعیب، این سفر بسیار دشوار است. چون مشخص نیست چه اتفاقی ممکن است بیفتد؛ شاید به شما حمله شود. همان‌طور که می‌دانید، شما هم قبلاً در کشتی مادلین بودید و آن کشتی توقیف شد، افرادش بازداشت شدند و روزهای سختی را پشت سر گذاشتید. پس چرا این کشتی‌های کمک‌رسانی به غزه این‌قدر اهمیت دارند؟

همان‌طور که می‌دانید، هم‌اکنون مستندترین نسل‌کشی تاریخ در حال وقوع است.

اگرچه رسانه‌های جریان اصلی در دنیا تمام تلاش خود را می‌کنند تا این واقعیت را پنهان یا تحریف کنند، اما با پیشرفت فناوری، وقتی مردم گوشی‌شان را باز می‌کنند و صفحات مرتبط را دنبال می‌کنند، می‌توانند با چشم خود ببینند که این نسل‌کشی چگونه اتفاق می‌افتد.

در چنین شرایطی، نمی‌توانیم دست روی دست بگذاریم و ساکت بنشینیم. بله، شاید برخی ترجیح دهند فقط حرف بزنند یا سیستم‌ها را مقصر بدانند و خیال خود را راحت کنند، اما این برای ما کافی نیست.

اما راستش این برای ما کافی نیست. ما واقعاً فکر می‌کنیم که باید اقداماتی بازدارنده انجام شود. در اینجا هم سعی می‌کنیم وجدان بشریت را بیدار کنیم. ما دولت‌ها را دعوت می‌کنیم تا وارد عمل شوند و متاسفانه برای این کار راهی غیر از اقدام مستقیم وجود ندارد. در اینجا هم از نظر حقوقی در واقع ما حق داریم.

یعنی کاری که ما انجام می‌دهیم، یعنی رفتن به غزه از طریق دریا، کاملاً قانونی است و همه در دنیا می‌دانند که این مردم چقدر به این کمک‌ها نیاز دارند. کمکی که ما می‌بریم کافی است؟ نه. ولی به خاطر محاصره‌ی قانونی اسرائیل، کمک‌های زیادی وجود دارد که وارد نمی‌شود و همان‌جا خراب می‌شوند. ما می‌خواهیم راه برای ورود آن‌ها باز شود. اگر این نشد، می‌خواهیم مردم دولت‌هایشان را به اقدام تشویق کنند. اگر آن هم نشد، می‌خواهیم مردم با پیوستن به ما و تلاش برای شکستن این محاصره، راه دیگری را امتحان کنند. شاید هزار کشتی نشویم، ولی ده کشتی، بیست کشتی می‌شویم.

ولی می‌خواهیم برای این تلاش کنیم. چون جان هر انسان باارزش است. جان نوزادانی که آنجا هستند از جان دوستان من که اینجا هستند کمتر ارزش ندارد. قابل مقایسه هم نیستند. آیا اسرائیل در اینجا وحشی‌گری می‌کند؟ بله، کشتی ما را بمباران کرد. یک ماه بعد در مدیترانه به ما آب و غذا داد. شاید این بار با سلاح ما را بزند، شاید باز بمباران کند، شاید باز هم نمایش بازی کند.

شاید هم ما موفق شویم به غزه برسیم، نمی‌دانیم. البته ما کاملاً از خطرات آگاهیم، ولی جایگزینی نداریم. وجدان ما اجازه نمی‌دهد طور دیگری زندگی کنیم و برای این تلاش می‌کنیم و همه‌ی خطرها را می‌پذیریم. در اینجا، واقعاً دنیا دید که ما فعالان مدنی هستیم. فکر می‌کنم این را ثابت کرده‌ایم.

آقای شعیب، یک سوال دیگر دارم. سوال آخرم این است: ببینید، در این کشتی‌های کمک فقط مسلمان‌ها حضور ندارند. بیشترشان مسیحیان اروپایی هستند. به نظر شما این چه معنایی دارد؟

در واقع این سازمان یک ائتلاف جهانی است که بسیاری از سازمان‌های مردم‌نهاد در آن حضور دارند؛ سازمان‌های اسلامی هم هستند، مسلمان‌ها هم هستند، غیرمسلمان‌ها هم هستند. البته چون این حرکت از اروپا آغاز شده و جهانی است، هرچه افراد بیشتری در آن شرکت کنند، همانقدر بهتر است.

ما اصلاً چنین نیتی نداریم که بگوییم فقط مسلمان‌ها باشند و اروپایی‌ها نباشند. ولی مشکل اصلی این است که اگر حرکت از اروپا انجام شود، مشکل ویزا پیش می‌آید و طبیعتاً افراد کمتری از خاورمیانه می‌توانند شرکت کنند. چنین وضعیتی وجود دارد.

مسئله دوم این است که اسرائیل از این موضوع سوءاستفاده می‌کند. یعنی کسی را فقط چون مسلمان است یا چون اصطلاحات دینی استفاده می‌کند، به‌راحتی تروریست معرفی می‌کند. تصور کنید یک نفر فقط چون یهودی است می‌تواند تروریست معرفی شود؟ نه.

ولی وقتی یک مسلمان از اصطلاحات اسلامی استفاده می‌کند، بلافاصله این فکر پیش می‌آید که نکند تروریست باشد، و متأسفانه این را خیلی خوب علیه ما به کار می‌برند.

امیدوارم این نگاه تغییر کند. این در واقع نشان می‌دهد که اسلام‌هراسی چقدر افزایش یافته است. البته ما چنین نگاهی نداریم. من خودم شخصاً مسلمان هستم. در مادلین هم ۵ نفر مسلمان هستند.

اما حضور اروپایی‌ها یا غیرمسلمان‌ها در این کشتی‌ها ارزشمند است. این چه معنایی دارد؟ این یعنی مسئله‌ی غزه فقط مشکل مسلمان‌ها نیست؛ یک مسئله‌ی انسانی است.

کاملاً درست است. این مسئله ربطی به دین و نژاد ندارد. این یک مسئله‌ی وجدانی بشریت است. دنیا نباید اجازه دهد چنین چیزی رخ دهد. همان‌طور که صد سال پیش وقتی علیه یهودیان چنین اتفاقی افتاد، دنیا ساکت ننشست و سعی کرد جلوی آن را بگیرد، حالا هم همین کار برای فلسطینی‌ها باید انجام شود.

می‌دانید یک حدیث شریف داریم که می‌گوید از مظلوم دین و زبان و نژادش را نپرسید؛ نباید بپرسیم. درباره‌ی ظالم هم همین‌طور است؛ نباید بپرسیم از چه دینی است، باید در برابرش ایستاد. در اینجا ما با وجدان عمل می‌کنیم و برای ما مهم نیست که چه کسی از چه دینی است، چه اعتقادی دارد، چه ایدئولوژی دارد. اگر کسی می‌خواهد برای غزه و فلسطین کاری کند، بفرماید بیاید.

-خیلی متشکرم. خیلی ممنون. سفر به‌خیر. منتظر خبرهای خوب از شما هستیم. ما در کنارتان هستیم. پیگیر این موضوع خواهیم بود. خبرها را حتماً منتشر خواهیم کرد. ان‌شاءالله صدای شما خواهیم بود.

ممنون. خیلی متشکرم. روز خوش. خدا نگهدار.

بازگشت یک کابوس؛چگونه پرونده اپستین به بزرگ‌ترین تهدید ترامپ تبدیل شد؟