به گزارش خبرنگار اقتصاد خبرگزاری آنا؛ هر چند که در اذهان عمومی کشور‌های انگلیسی زبان عموما پیشرفته به گونه تصویر شده‌اند که زندگی در آن‌ها بسیار آسان است و معضلات اجتماعی مانند فقر و گرانی جایگاهی ندارد، اما آخرین گزارش یکی سایت‌های تحقیقی نمایانگر وضعیتی بسیار متفاوت است. این گزارش تاکید می‌کند که در کشور کانادا که به عنوان کشوری انگلیسی زبان و پیشرفته شناخته می‌شود بیش از یک چهارم مردم برای تامین مایحتاج روزانه خود دچار استرس و ذغدغه هستند.

شایان ذکر است که در نظر سنجی‌های انجام شده بیش از ۱۴ درصد کانادایی‌ها برای دسترسی به سرپناه مناسب دغدغه داشتند و حدود ۱۴ درصد نیز نگران تامین هزینه‌های سلامت و درمان خود بودند. شایان ذکر است که قیمت مواد غذایی در مقایسه با سه سال پیش ۱۹٫۶ درصد در کانادا افزایش یافته و هزینه مسکن هم در همین بازه زمانی ۱۸٫۹ درصد رشد کرده است؛ آمار‌های ثبت شده نماینگر این است که هر فرد برای تامین هزینه اجاره مسکن در شهر ونکوور باید ماهانه رقمی بین ۲ هزار تا ۳ هزار و ۷۰۰ دلار هزینه کند و حداقل برای هر وعده غذایی فست فودی ارزان ۲۰ دلار هزینه کند در حالی متوسط درآمد در این شهر ۳ هزار و ۲۸۲ دلار است.

اما نکته جالب اینجاست که کانادا با تورمی که آن را تنها ۲ درصد می‌نامند تنها کشور اروپایی نیست که درگیر چنین شرایطی است. در شهر سیدنی واقع در استرالیا نیز هر فرد باید برای تامین مسکن خود بین ۲ هزار و ۵۷۰ هزار دلار تا ۴ هزار و ۳۱۳ دلار هزینه کند و برای هر وعده غذای فست فودی حدود ۱۵ دلار هزینه کند در حالی که به طور متوسط درآمد فرد بیش از سه هزار و ۷۴۶ دلار نیست! این شرایط به این معناست که کارمندان با درآمد ثابت در این شهر‌ها حتی اگر بتوانند نیاز‌های ماهانه و روزانه خود را برطرف کند نیز همچنان در مواجه با کوچکترین تغییر در هزینه‌ها مانند بروز بیماری یا خرید البسه و ... ناتوان است.

تورم و فقر؛ کمینگاهی ناپیدا برای مهاجران

جدیدترین آمار‌ها حاکی از این است که تعداد فرصت‌های شغلی در کانادا در ماه آوریل ۲۰۲۴ نسبت به آوریل ۲۰۲۳، به میزان قابل توجهی یعنی ۲۲۳،۴۰۰ مورد یا بیش از ۲۸ درصد کاهش یافته است؛ این اتفاق به این معنا است که کانادایی‌هایی که هم اکنون نیز در شرایط شکننده‌ای در حال گذران زندگی هستند؛ باید با استرس از دست دادن شغل و بدست نیاوردن فرصت شغلی مناسب نیز دسته و پنجه نرم کنند. همزمان گفته می‌شود که بیش از ۶.۲ درصد جمعیت این کشور در وضعیت بیکاری به سر می‌برند و حدود ۱۴ درصد نیز زیر خط فقر هستند.

بررسی آمار‌های رسمی انگلیس در اواخر سال ۲۰۲۴ نشان می‌دهد، تعداد افرادی که در فقر مطلق در این کشور زندگی می‌کنند به ۱۲ میلیون نفر رسیده و بی‌خانمانی نیز به‌طور چشم‌گیری افزایش یافته است؛ وضعیتی که در سه دهه گذشته بی‌سابقه بوده است. همچنین طبق گزارش بنیاد غذا (food foundation)، ۲۵ درصد از خانواده‌های انگلیسی قادر به تأمین غذای کافی برای فرزندان خود نیستند.

در استرلیا نیز گزارش سازمان فقر و نابرابری نشان می‌دهد که ۳.۳۴ میلیون نفر در این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند و این آمار به این معنا است که بیش از یک نفر از هر هشت بزرگسال و یک نفر از هر شش کودک استرالیایی در حال لمس فقر است. همچنین بیان می شود که بر حسب دلار، خط فقر برای یک بزرگسال مجرد در استرالیا، دریافتی به میزان ۴۲۶.۳۰ دلار در هفته و ۸۹۵.۲۲ دلار برای یک زوج با دو فرزند است.

با این حال تحقیقات جدید موسسه Savvy نشانگر این موضوع است که میانگین درآمد خانوار های استرالیایی ۱۱۲۴ دلار در هفته است. یعنی از هر چهار استرالیایی، یک نفر با وجود افزایش امیدوارکننده در درآمد قابل تصرف و اختیاری، در تلاش است تا سرپا بماند که مهم ترین علت آن افزایش نرخ بهره و تورم است که تأثیر قابل توجهی بر هزینه های روزانه دارد. همچنین بر اساس این گزارش افزایش قیمت بنزین و مواد غذایی عامل اصلی فشار بر خانواده‌ها بوده است.

بدیهی است که با توجه به شرایط شکننده کار و زندگی در این کشورها و شرایطی که برای بومیان آن ها پدید آمده است؛ مهاجران در اقتصاد این سرزمین ها فشار مضاعف را به دلیل شرایط خاص سرزمینی و سیاست های بومی گزینی این کشورها تجربه خواهند کرد و این جنبه ای از مهاجرت به کشور های پیشرفته است که نه در خبرهای اقتتصادی و نه حتی در فیلم های پر زرق و برق هالیوودی به آن پرداخته می شود.

انتهای پیام/

سراب کار و زندگی در کشورهای انگلیسی زبان