به گزارش خبرگزاری آنا، در دنیای علم و فناوری یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها این است که چگونه می‌توانیم به منابع انرژی دسترسی پیدا کنیم که در حال حاضر از آنها بی‌خبریم. یکی از این منابع خورشید است. با توجه به اینکه خورشید یکی از منابع انرژی زمین است، پرسش این است که آیا می‌توانیم به آن نزدیک‌تر شویم و از انرژی آن بهره‌برداری کنیم بدون اینکه خود را در معرض خطر قرار دهیم؟

خورشید، ستاره‌ای عظیم و داغ است که در مرکز منظومه شمسی قرار دارد. دمای سطح آن حدود ۵۵۰۰ درجه سلسیوس (۹۹۲۰ درجه فارنهایت) است و در هسته‌اش، دما تا حدود ۱۵ میلیون درجه سلسیوس (۲۷ میلیون درجه فارنهایت) می‌رسد. این دما‌ها باعث می‌شود که هر گونه ماده‌ای که به آن نزدیک شود، به سرعت بخار شود. اما آیا واقعاً نمی‌توانیم به خورشید نزدیک‌تر شویم؟

پارکر پیشگام سفر‌های فضایی

در سال‌های اخیر، پروژه‌هایی مانند کاوشگر خورشیدی پارکر به ما نشان داده که می‌توانیم به خورشید نزدیک‌تر شویم. این فضاپیما که در سال ۲۰۱۸ به فضا پرتاب شد، هدفش مطالعه خورشید و جو آن است. کاوشگر پارکر توانسته تا فاصله‌ای نزدیک به ۶ میلیون کیلومتر (۳.۸ میلیون مایل) از سطح خورشید برسد. در این فاصله، دما تا حدود ۱۲۰۰ درجه سلسیوس است که هنوز هم بسیار داغ است. با این حال این فضاپیما با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، مانند سپر حرارتی مخصوص خود، قادر به تحمل این دما‌ها است.

با این حال، سوال این است که آیا انسان‌ها نیز می‌توانند به این نزدیکی برسند؟ با توجه به محدودیت‌های فعلی فناوری و علم، پاسخ منفی است. حتی اگر ما بتوانیم یک سفینه فضایی بسازیم که بتواند به این نزدیکی برسد، مسأله‌ای که وجود دارد، تأمین حیات و حفاظت از سرنشینان در برابر اشعه‌های مضر خورشید است.

اشعه‌های فرابنفش و پرتو‌های کیهانی از جمله خطراتی هستند که فضانوردان را تهدید می‌کنند. این اشعه‌ها می‌توانند آسیب‌های جدی به DNA وارد کنند و خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند. بنابراین، حتی اگر ما بتوانیم به فاصله‌ای نزدیک از خورشید برسیم، باید راه‌هایی برای محافظت از خود پیدا کنیم.

یکی از راه‌هایی که ممکن است برای نزدیک شدن به خورشید مورد استفاده قرار گیرد، استفاده از ایستگاه‌های فضایی است. ایستگاه‌های فضایی می‌توانند به عنوان پایگاه‌هایی برای تحقیق و بررسی بیشتر در مورد خورشید عمل کنند. با توجه به اینکه ایستگاه‌های فضایی معمولاً در مدار زمین قرار دارند، می‌توانند به عنوان نقطه‌ای برای شروع سفر‌های فضایی به سمت خورشید عمل کنند.

مواد مقاوم در برابر حرارت بالا

علاوه بر این تحقیقات نشان داده که برخی مواد می‌توانند در دما‌های بسیار بالا مقاومت کنند. برای مثال، مواد سرامیکی خاصی وجود دارند که می‌توانند در دما‌های بالاتر از ۲۰۰۰ درجه سلسیوس مقاومت کنند. بنابراین، ممکن است در آینده بتوانیم مواد جدیدی توسعه دهیم که قادر باشند در نزدیکی خورشید دوام بیاورند.

به علاوه، استفاده از انرژی خورشیدی یکی از راه‌های بهره‌برداری از انرژی خورشید بدون نیاز به نزدیک شدن به آن است. با نصب پنل‌های خورشیدی در مناطق مختلف زمین و حتی در فضا، می‌توانیم انرژی خورشید را جمع‌آوری کنیم و از آن بهره‌برداری کنیم. این روش هم ایمن‌تر است و هم می‌تواند به ما کمک کند تا وابستگی خود را به سوخت‌های فسیلی کاهش دهیم.

از سوی دیگر نزدیک شدن به خورشید همچنین می‌تواند فرصت‌هایی برای تحقیقات علمی بیشتر فراهم کند. با مطالعه دقیق‌تر خورشید و جو آن می‌توانیم اطلاعات بیشتری درباره تأثیرات آن بر زمین و آب و هوا به دست آوریم. همچنین این تحقیقات می‌تواند به ما کمک کند تا پیش‌بینی‌های دقیق‌تری درباره طوفان‌های خورشیدی و تأثیرات آنها بر فناوری‌های مدرن مانند ماهواره‌ها و سیستم‌های ارتباطی داشته باشیم.

در نهایت، باید بگوییم که نزدیک شدن به خورشید یک چالش بزرگ است که نیازمند فناوری‌های پیشرفته و تحقیقات عمیق‌تر است. با وجود تمامی خطرات و چالش‌ها، ما باید همچنان به تحقیق و توسعه در این زمینه ادامه دهیم. شاید روزی برسد که بتوانیم به خورشید نزدیک شویم و از انرژی آن بهره‌برداری کنیم بدون اینکه خطری برای خود ایجاد کنیم.

انتهای پیام/

چقدر می‌توانیم به خورشید نزدیک شویم بدون اینکه بسوزیم؟!